AAP jest przyznawane osobom między 18-67 lat o obniżonej zdolności do pracy o co najmniej 50%, które potrzebują pomocy w znalezieniu lub utrzymaniu pracy. Są aktywnie leczone/rehabilitowane z pozytywną prognozą na wyleczenie i powrót do pracy lub uczęszczają na szkolenia lub kursy aktywizacji zawodowej. Które dodatkowo spełniają warunki członkostwa w norweskim ubezpieczeniu społecznym.
Są cztery przypadki, w których NAV ocenia, iż zasiłkobiorca jest juz "ferdig avklart" czyli "wyjaśniony" i nie ma dalszego prawa do AAP:
1. Petent szuka pracy (Standard innsats)
- jeżeli petent nie ma już dłużej potrzeby leczenia albo aktywizacji zawodowej, gdyż jest w stanie sam sobie znaleźć prace
2. Petent wraca do swojego pracodawcy
- jeżeli petent nie wymaga dalszego leczenia albo aktywizacji zawodowej, gdyż jest w stanie wrócić do swojego dotychczasowego pracodawcy
- NAV daje również możliwość wypróbowania swoich sił w pracy przy jednoczesnym pobieraniu AAP. Jest to tzw. arbeidsutprøving w ustalonym z NAV planie aktywności. Zasiłek jest wtedy redukowany w zależności od ilości przepracowanych godzin.
3. Petent nadal potrzebuje wsparcia z myślą o pracy ale nie z powodów zdrowotnych (Situasjonsbestemt innsats)
- w przypadkach gdzie petent zakończył już leczenie i nie stan zdrowia przeszkadza w wykonywaniu/znalezieniu pracy ale inne czynniki jak np. brak znajomości języka, brakujące doświadczenie zawodowe, warunki socjalne itp.
4. Petent składa podanie o rentę
- jeżeli petent przeszedł wymagane leczenie, aktywizację zawodową ale nie ma szans na powrót do jakiejkolwiek pracy ze względów zdrowotnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz